Zółtym szlakiem na Leskowiec

W Targoszowie zaczyna się nasza piesza wedrówka. Musimy znaleźć żółty szlak prowadzący na Leskowiec. Kierując się w górę, drogą w kierunku osiedla. Mijamy domy prywatne, mały tartak i dochodzimy do kapliczki postumentowej będącej wotum za ocalenie. Tutaj również docieramy do żółtego szlaku. Szlakiem dojdziemy z Krzeszowa Dolnego do schroniska PTTK na Leskowcu.

Na około porozrzucane są targoszowskie osiedla. Poruszamy się dalej w górę, błotnistą drogą w głębokim wąwozie. Po prawej stronie zostaje za nami osiedle Pagórek, droga wychodzi z wąwozu i wśród pól docieramy do lasu. Tu warto na moment zatrzymać się i po raz kolejny spojrzeć za siebie. Z tego miejsca możemy podziwiać widok na Beskid Żywiecki . Panorama obejmuje najwyższe szczyty, patrząc od wschodu: Policę, Babią Górę , Pilsko, Romankę. Mijamy kolejne osiedle: Podbucznik, mijamy niewielki bunkier. Razem ze szlakiem przebiega leśnia ścieżka przyrodnicza im. Karola Wojtyły. Jego niesamowite przemyślenia zostały przelane na tablice ścieżki. "W tych uroczych górskich miejscowościach z dala od codziennych obowiązków, nierzadko naznaczonych szaleńczym rytmem życia, ponowne dane jest nam odkryć piękno stworzenia, wielkość Boga i godność człowieka".

Jak można przeczytac na tablicach ścieżki przyrodniczej, w Beskidzie Małym żyje 40 gatunków ssaków, 111 gatunków ptaków, 15 gatunków płazów, 5 gatunków gadów i ponad 40 gatunków ryb. Można spotkać sarny, jelenie, dziki, lisy, kuny, łasice. A w jaskiniach żyją nietoperze.
Następnie szlak zaczyna stromo podchodzic pod górę. Podejście zakończone jest dużą polaną po prawej stronie i wiatrołomem po lewej. Szlak ponownie wchodzi do lasu i biegnie płasko do kolejnego wiatrołomu. Póżniej szlak ponownie zaczyna piąć się ku górze.

Mrowisko

Po lewej stronie mijamy wielkie mrowisko. Warto się przy nim zatrzymać przez chwilę i przyjrzeć się uważnie. Kopiec zbudowany z igieł drzew, drobnych gałązek, kawałków kory i żywicy stanowi naziemną część gniazda. Pod nią znajduje się system korytarzy i komór wydrążonych w ziemi, który może dochodzić do 1-2 metra głebokości. Większość wejść do gnizd znajdue się na kopcu. Kopiec jest doskonałą ażurową konstrukcją chroniącą gniazdo przed zalanie podczas deszczu, utrzymującą ciepło i zapewniającą wentylację całego gniazda. Powiększając lub zamykając otwory wejściowe mrówki regulują temperature i wilgotność wewnątrz gniazda. Głównym składnikiem ich pokarmu jest spadz. Duże gniazdo może ciągu jednego dnia zebrać aż 20 do 100 tysięcy owadów, chroniąc przed szkodnikami hektar lasu. Mrówki są wiec bardzo pożyteczne i objęte ochroną. Mrowisko robi wrażenie, widać że nikt tam się nie obija ;)

Idziemy dalej...

Droga z zakrętami pnie się w górę, a gdy stopniowo wypłaszcza się to znak, docieramy do hali pod Leskowcem. Po wyjściu z lasu ukazuje się nam podszczytowa hala, a na szczycie Leskowca drewniany krzyż. W tym momencie droga się rozwidla. Trzymając sie szlaku (idą w lekko w prawo) omijamy szczyt Leskowca i możemy podoążyć bezpośrednio do schroniska. Jednyk my idziemy prosto do góry, aby zdobyć szczyt!

Leskowiec

Leskowiec znajduje się na wysokości 929 m n.p.m. Jest to szczyt w Beskidzie Andrychowskim, który jest wschodnią częscią Beskidu Małego. Sam szczyt jest znakomitym punktem widokowym i ważnym węzłem szlaków turystycznych. Dotrzeć tu można z Rzyk , Andychowa , Ponikwi, Kozińca, Świnnej Poręby, Krzeszowa, Targoszowa, a także z Przełęczy Kocierskiej . Leskowiec jest nazywany przez miejscową ludność "Hrabskimi Butami", z powodu dwóch płyt kamiennych z wykutymi śladami stóp. Płyty te prawdopodobnie upamiętniają wejście na szczyt Adama hr. Potockiego i hrabianki Mery Wielopolskiej. Strącone ze szczytu przez pasterzy, przeleżały w lesie do 2004 r, gdy odkryte przez Jana Zielińskiego zostały przeniesione w pobliże schroniska "Leskowiec". Ze szczytu Leskowca można podziwiać cudowna panoramę Beskidu Makowskiego i Żywieckiego. Obok krzyża dostepny jest szczegółowy opis widocznych szczytów.

Idziemy do schroniska

Aby dojść do schroniska, poruszamy się szlakiem czerwonym , w stronę polany Jaworzyna. Szlak ponownie wchodzi do lasu. Z prawej strony do czerwonego szlaku dochodzi szlak żółty (ten który, zgrabnie uminął szczyt Leskowca). Wśród starych buków i limb (po prawej stronie) zbliżamy się do schroniska. Wychodzimy z lasu na polanę Jaworzyna. Na jej końcu widnieje schronisko PTTK. W połowie polany z lewej dochodzą znaki czarne z Rzyk Jagódek. W schronisku w niedziele panuje ogromny ruch. Jednak mimo wszystko polecamy pyszny żurek z kiełbasą!

Groń Jana Pawła II

Groń Jana Pawła II do 2004 roku nazywany Jaworzyną. Znajduje się na wyskości 890 m n.p.m. Na szczycie znajduje się kaplica wzniesiona w 1995 z inicjatywy działacza PTTK Stefana Jakubowskiego z Andrychowa, oraz stalowy krzyż z 1991, poświęcony "ludziom gór". " W kaplicy stoi fotel, na którym Jan Paweł II siedział podczas wizyty w Skoczowie w 1995 oraz ołtarz z inskrypcją: Jest nas troje: Bóg, góry i ja. Papież w latach swego dzieciństwa i młodości wielokrotnie na szczyt przychodził; również jako biskup. Latem pokonywał szlak piechotą, zimą jeździli tu na nartach. Ostatni raz wszedł na Leskowiec i Jaworzynę jako kardynał w 1970, po mszy, odprawionej z okazji 25-lecia kapłaństwa w Kalwarii Zebrzydowskiej   ."

"Zmianę nazwy góry na obecną dokonano Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji 27 stycznia 2004, choć już dużo wcześniej okoliczna ludność spontanicznie przemianowała górę i nazwa ta pojawiała się też w przewodnikach turystycznych."

Warto podejśc troszkę w prawo od kapliczki, aby rozkoszować się piękną panoramą Beskidu Małego

Droga powrotna przebiegała tą samą trasą, z jedną małą różnicą - tym razem omineliśmy szczyt Leskowca i trzymając się cały czas żółtego szlaku dotarliśmy do Targoszowa.