Apartament Brzozowa zlokalizowany jest na ul. Brzozowej w Zakopanem, tylko osiem minut od Krupówek i stacji kolejki na Gubałówkę. Również bliskość komunikacyjnych węzłów PKP, PKS, transport busami umożliwi szybkie i bezproblemowe dotarcie do szlaków turystycznych i narciarskich na całym Podhalu.
Pensjonat górski Villa Miodula położony jest na stoku południowym Gubałówki, na wysokości 1 100 metrów nad poziomem morza. Z jego okien roztacza się niesamowity widok na panoramę Tatr. Obiekt oferuje apartamenty i pokoje zaopatrzone w telewizor z płaskim ekranem jak również bezpłatny bezprzewodowy dostęp do Internetu.
Ornaczańska Przełęcz jest przełęcz znajdująca się na wysokości 1795 m n.p.m. przełęcz w grzbiecie Ornaku pomiędzy jego wierzchołkami: Ornakiem (1854 m n.p.m.) i Zadnim Ornakiem (1867 m n.p.m.). Są to dwa środkowe z czterech niewysokich wierzchołków Ornaku.
Suchy Wierch ( również: Maturowa Czuba; 1428 m n.p.m.) jest to najwyższy szczyt masywu Stołów wznoszącego się po zachodniej stronie Doliny Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. W kierunku północnym jego zbocza opadają do przełęczy Przysłop Kominiarski (1128 m), od południowej strony do żlebu Żeleźniak, od zachodniej do żlebu Zabijak. Ponadto w południowym kierunku odchodzi od szczytu grań Maturowych Stołów połączona z Raptawicką Granią przez Przełęcz ku Stawku (Maturowe Siodło).
Siwy Zwornik (słow. Sivá veža) jest to szczyt w Tatrach Zachodnich znajdujący się w grani głównej Tatr Zachodnich, przez którą wiedzie granica słowacko-polska.
Kotłowa Czuba lub Kotłowa Czubka (1840 m) jest to jeden ze szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, rozdzielającego część górną Dolina Kościeliskiej (Dolinę Pyszniańską) od górnej części Doliny Chochołowskiej (Doliny Starorobociańskiej).
Stare Kościeliska jest to polana w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich, na wysokości 960-970 m n.p.m. Była to polana samodzielna, nie wchodziła w skład żadnej hali. Prowadzi przez nią rozległy gościniec - pieszo 30 min drogi z Kir. Genezę nazwy tłumaczy się w ten sposób, że polana stanowiła grunt kościelny; początkowo nazywała się ona Kościelec.
Zadni Ornak (1867 m n.p.m.) jest to najwyżej położony z paru szczytów górskiego grzbietu Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielającego część górną Doliny Kościeliskiej (Dolinę Pyszniańską) od górnej części Doliny Chochołowskiej (Doliny Starorobociańskiej).
Upłaziański Wierszyk jest to małe wzniesienie w grzbiecie Adamicy będący zakończeniem północno-zachodniej grani Ciemniaka w Tatrach Zachodnich. Wzniesienie posiada wysokość 1203 m n.p.m., jest w całości zalesione i znajduje się powyżej polany Zahradziska, a poniżej polany Upłaz. Stoki północno-wschodnie spadają do Krowiego Żlebu, zachodnio-południowe do Upłaziańskiego Żlebu (Rokitniaka), a grań Adamicy w północno zachodnią stronę do wideł Kościeliskiego Potoku i Miętusiego Potoku.
Upłaziańska Kopka jest to nieco wyróżniające się wzniesienie w długiej północno-zachodniej grani Ciemniaka dzielącej Dolinę Kościeliską od Doliny Miętusiej w Tatrach Zachodnich.
Suchy Wierch Ornaczański (1832 m n.p.m.) jest to jeden ze szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielającego część górną Doliny Kościeliskiej (Dolinę Pyszniańską) od górnej części Doliny Chochołowskiej (Doliny Starorobociańskiej).
Krzesanica (słow. Kresanica, 2122 m) jest to szczyt w głównej grani Tatr Zachodnich, najwyżej położony szczyt zespołu Czerwonych Wierchów.
Małołączniak (słow. Malolúčniak, 2096 m) jest to szczyt w Tatrach Zachodnich przynależącym do masywu Czerwonych Wierchów.
Chuda Przełączka (1850 m) jest to niewielka przełęcz w północno-zachodniej grani Ciemniaka w Tatrach Zachodnich, pomiędzy Twardą Kopą (2026 m) a Chudą Turnią (1856 m n.p.m.).
Kopa Kondracka (słow. Kondratova kopa, 2005 m n.p.m.) jest szczyt w Tatrach Zachodnich przynależącym do grupy Czerwonych Wierchów, najniższy z nich.
Ciemniak (słow. Temniak, 2096 m n.p.m.) jest to najdalej na zachód umiejscowiony szczyt będący w masywie Czerwonych Wierchów w Tatrach Zachodnich. Słowackie źródła podają wysokość 2090 m.
Kominiarski Wierch, kiedyś nazywany Kominami Tylkowymi jest to wybitny masyw górski w polskich Tatrach Zachodnich, między Doliną Chochołowską i Kościeliską. Jego szczyt wznosi się na wysokość 1829 m n.p.m., jest płaski i obszerny, ma powierzchnię ponad 4 ha. Przez góralskich pasterzy nazywany był Pustą Równią.
Przełęcz ku Stawku, Maturowe Siodło (1382 m n.p.m.) jest to duża, zalesiona przełęcz w Tatrach Zachodnich, pomiędzy masywem Kominiarskiego Wierchu (1829 m) a masywem Stołów, kulminującym w Suchym Wierchu (1429 m).
Suche Czuby (prawidłowo Suche Czuby Kondrackie dla odróżnienia od innych o tej samej nazwie) są to trzy turnie w grani podstawowej Tatr Zachodnich między Suchym Wierchem Kondrackim (1890 m) a Goryczkową Czubą (1913 m).
Przysłop Kominiarski jest to małych rozmiarów polana w Tatrach Zachodnich, ponad Doliną Kościeliską, położona na płaskiej, małej przełęczy między wzniesieniami Stołów i Zadniej Kopki.
Litworowa Przełęcz, Litworowa Przełęcz Upłaziańska (słow. Litvorové sedlo) jest to przełęcz mieszcząca się na wysokości 2037 m n.p.m. w Czerwonych Wierchach, pomiędzy Krzesanicą i Małołączniakiem, leżącymi w grani centralnej Tatr Zachodnich. Biegnie przez nie granica słowacko-polska. Po stronie słowackiej stosunkowo łagodne zbocza spod przełęczy spadają do Dolinki Rozpadłej (odgałęzienie Doliny Cichej). Po stronie polskiej poniżej Litworowej Przełęczy znajduje się stroma ściana skalna i pod nią wisząca Dolina Litworowa.
Goryczkowa Przełęcz nad Zakosy lub bez wątpliwości Goryczkowa nad Zakosy (słow. Východné Goričkovo sedlo) jest to mieszcząca się na wysokości 1816 m n.p.m. przełęcz w grani podstawowej Tatr, między Kasprowym Wierchem (1987 m) a Pośrednim Goryczkowym Wierchem (1874 m) w Tatrach Zachodnich. Przez przełęcz tę i szczyty wiedzie granica polsko-słowacka. Stoki południowe spod przełęczy opadają do słowackiej Doliny Cichej, północne stoki do Doliny Goryczkowej pod Zakosy.
Przełęcz pod Kopą Kondracką, Przełęcz pod Kondracką Kopą (słow. Kondracké sedlo, Sedlo pod Kondratovou, Kondratovo sedlo) jest to znajdująca się na wysokości 1863 m n.p.m. przełęcz w Tatrach Zachodnich między Kopą Kondracką (2005 m n.p.m.) a Suchym Wierchem Kondrackim (1890 m n.p.m.).
Dolinka Iwanowska jest to małe boczne odgałęzienie Doliny Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w górnej części tej doliny, po jej stronie zachodniej, pomiędzy zboczami Ornaku i wschodniej grani Kominiarskiego Wierchu (ze Smytniańskimi Rzędami i Smytniańskimi Turniami).
Małołącka Przełęcz jest to mieszcząca się na wysokości 1924 m n.p.m. przełęcz w Czerwonych Wierchach w Tatrach Zachodnich.
Goryczkowa Przełęcz Świńska, w skrócie Świńska Przełęcz (słow. Horičkovo sedlo Svinické, Zapadné Goričkovo sedlo) jest to przełęcz mieszcząca się na wysokości 1801 m w grani głównej Tatr Zachodnich między Goryczkową Czubą (1913 m) a Pośrednim Goryczkowym Wierchem (1874 m). Według Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej nazwa słowacka jest podwójnie błędna, albowiem właściwie nazwa tej przełęczy nie pochodzi ani od Świnicy, ani od rośliny goryczka, lecz od Doliny Goryczkowej Świńskiej.
Dolina Lejowa jest reglowa dolina w polskich Tatrach Zachodnich, położona między Doliną Kościeliską a Doliną Chochołowską. Stanowi środkowa odnogę doliny Czarnego Dunajca.
Goryczkowa Czuba (słow. Goričkova kopa lub Horičkova kopa, 1913 m n.p.m.) jest to szczyt w Tatrach Zachodnich, znajdujący się w głównej grani Tatr, na granicy słowacko-polskiej.
Pośredni Goryczkowy Wierch (słow. Prostredný vrch horičkový, 1874 m n.p.m.) jest to szczyt leżący w grani podstawowej Tatr Zachodnich pomiędzy Kasprowym Wierchem, od którego odseparowany jest Goryczkową Przełęczą nad Zakosy (1816 m), a także Goryczkową Czubą (1913 m), od której odseparowany jest Goryczkową Przełęczą Świńską (1801 m).
Miły i otwarty na ludzi Gospodarz, pies Felek wita wszystkich. Polecam :)
Byłem na Babiej Górze w maju ubiegłego roku. Trasa dość wymagająca ale niesamowity widok zarówno na stronę Polską jak i Słowacką rekompensuje wszystko. Po drodze na szczyt można odpocząć i dobrze zjeść w schronisku na Markowych Szczawinach. Sam szlak technicznie bardzo zadbany.
Jedzenie w schronisku na Markowych Szczawinach okropne - przynajmniej barszcz czerwony z ziemniakami i łazanki. Obsługa bardzo miła. Na plus są łazienki (nowoczesne i zadbane) na minus światło w pokojach, którego nie było oraz tłum pijanych turystów. (ale to już nie zależy od schroniska). Plusem jest sama lokalizacja schroniska na Markowych. Jest wiele szlaków do dalszej wędrówki.
